Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΓΑΤΟΥΛΕΣ

Λοιπόν χριστουγεννιάτικες γάτες ξεπαγιάζουν στον μεγάλο προθάλαμο ο οποίος λέγεται ''υποσυνειδητο μας'' ..Μάλλον δεν έχετε ξανακούσει για αύτες οι περισσότεροι από εσάς , αν όμως παρακολούθησετε προσεκτικά αυτήν μου την περιγραφή σύντομα θα σας χτυπήσει το γνωστό καμπανάκι ,το χριστουγεννιάτικο _ μιας κ έχουμε μπει για τα καλά στον δεκέμβριο ,το καλογυαλισμένο_ μιας και έλληνες είμαστε βρε παιδιά την ίδια γλώσσα μιλάμε!
Δείτε τις λίγο βρε παιδιά ,παρατηρήστε τις ,μιλάω κυριολεκτικώς , να εδώ πάνω από το κείμενο..Τι σας θυμίζουν?Είναι ανυπόμονες μα κάνουν υπομονή , είναι χνουδωτές μα αν χρειαστεί και σκληρές ,είναι πολύχρωμες μα τόσο ίδιες ,βρίσκονται κοντά η μια στην άλλη μα δεν τις χαρακτηρίζεις συσπειρωμένες, είναι μια ομάδα γατιών μαζεμένα εκεί για την λήψη ,από την οποία και προφανέστατα έχουν λαμβάνειν κάποια λιχουδιά , κάποιο οφελος ,όπως διαφαίνεται και από το βλέμμα τους και την στάση τους εν γένει αλλά δεν είναι ομάδα στη ζωή,φοράνε όλα τους λουράκια γιορτινά και γυαλισμένα αδιαμαρτύρητα μα λουρί απτό δεν θα δεχθούν εύκολα..φοράνε όλα τους σκουφάκια γιορτινά ,χριστουγεννιάτικα περιμένουν τα χριστούγεννα!Τι σας θυμίζουν?
Εμένα μου θυμίζουν εμάς ,εμάς στην Ελλάδα που τα τελευταία χρόνια δεν διαθέτουμε πλέον κελάρια ,αποθήκες και γενικώς σκοτεινές μυστηριώδεις υγρές γωνιές παρά μόνο ως επαγγελματικούς χώρους απογυμνωμένους φυσικά από κάθε είδους συναισθηματικής υφής εμπλοκή..Αυτή η εμπλοκή υπήρχε παλιότερα ,όλα σχεδόν συνηγορούσαν σε αυτό ,η έλλειψη ηλεκτρισμού ,η ύπαρξη χώρων λίγο πιο αχανών λίγο πιο σκοτεινών,η οποία και δημιουργούσε το παραμύθι..Το παραμύθι ως εξορκισμός ,ως απάντηση στον φόβο του σκοταδίού..Έτσι δημιουργήθηκαν τα παραμύθια με τους καλικάντζαρους .Χριστούγεννα,σκοτάδι,θρησκευτική κατάνυξη,ανθρωποι σε επαφή με την φύση και τα στοιχεία της και η πανάρχαια νομίζω στον ελλαδικό χώρο πίστη ότι η ευτυχία[βλέπε χριστουγεννιάτικες χαρές-γιορτές] η καλπάζουσα πέρα του μέτρου_όσο και αν αυτό δεν ορίζεται εν τέλει παρά μονο ατομικά και προφανώς υποκειμενικά_τιμωρείται από τα θεία ή προτιμότερο απο τα διάφορα τσιράκια των θείων 'ολα αυτά οδηγούν στην δημιουργία των καλικαντζάρων..Οι μέρες τότε γιορτινές και χαρούμενες ούσες ζητούσαν και ένα αντίβαρο ''μην τυχόν και μας έβγαινε ξυνό το γέλιο'' μην τυχόν και φτάναμε σε τιποτα τραγωδίες ,το αντίβαρο αυτό ήταν οι καλικαντζαροι.Άσχημοι ,κακοί αλλά με μια αίσθηση δικαιοσύνης πολλές φορές μιας και είχαν θέσει τους όρους-κανόνες τους στους ανθρώπους ,φασιαριόζηδες ,πειραχτήρια ,κλέφτες ,εκφοβιστές και ασυμάζευτοι αυτά τα διόλου κολακευτικά τους απέδιδαν οι χριστιανοί τότε καθιστώντας τους τους σύγχρονους για εκείνη την περιοχή σάτυρους.Σήμερα τους καλικάντζαρους δεν τους πιστεύουμε ,μόνο στις χριστουγεννιάτικες γάτες πιστεύουμε και αυτό τόσο σιωπηρά και συνωμοτικά που μόνο το υποσυνείδητο μας το ξέρει εμείς απλά το υποπτευόμαστε.
Οι καλικάντζαροι είναι passe γιατι passe είναι και τα κελάρια και τα υπόγεια και οι σκοτεινές κ υγρές γωνιές ,τώρα έχουμε ηλεκτρισμό και φως και φωτάκια ,έχουμε χριστούγεννα μόνο κατ΄όνομα ενώ θρησκευτική κατάνυξη έχουμε το πασχα και αυτό παίζεται.Το προηγούμενο μάλλον έχει σχέση με το γεγονός ότι τα χριστούγεννα τα έχουμε για πιο χαρούμενα και επειδή τα χριστουγεννα δεν υπενθυμίζουν-διαφημίζουν όπως το πάσχα νεκραναστάσεις - θάνατο - αιώνια - ζωή - αμαρτήματα - συγχώρεση - θυσία - αγάπη και άλλα τέτοια πομπώδη.Δεν θυμόμαστε τον Χριστό κάθε 25-12 ,δεν βιώνουμε κατανυκτικά τις μέρες αυτές ακόμη και αν υποθέσουμε ότι πιστεύουμε..Και αν ακόμη δεν σας έπεισα πως πέρασε η εποχή των καλικαντζάρων γιατί έπαψαν οι συνθήκες οι οποίες συντηρουσαν αυτα τα αλλοτινά alter ego μας αναρωτηθείτε αν υπάρχει πλέον στην τόσο βασισμένη στον δυτικόφερτο καπιταλιστικό καταναλωτισμό μας κοινωνία η έννοια του μέτρου και της μη πρόκλησης των θείων απο την υπερβολή και το μεγαλόπιασμα και την φανφάρα κάπου πέρα από τα βιβλία και τα στόματα ανθρώπων που χρησιμοποιούν αρχαικα τσιτάτα για να περάσουν για σοβαροί και να μπορέσουν έπειτα να κάνουν την υπέρβαση.Ποια υπερβασή?Μα φυσικά να φτάσουν την υπερβολή στα όρια του εξωπραγματικού και να μας θαμπώσουν όλους τους υπολοίπους με το πόσο σοβαροί , επαίοντες , μα και λαμπεροί και δυνατοί είναι...νιιιιιαοοου..
Περάσαμε απο το σκοτάδι απευθείας στο λαμπάκι ,το αγνό φώς μάλλον το προσπεράσαμε απαξιώνοντας το..περάσαμε απο τον καλικάντζαρο στα χριστουγεννιάτικα γατάκια..από το αντιμετωπίσιμο άσχημο στο υποχρεωτικά όμορφο,απο την κλεψιά των καλικαντζάρων στην επιδιωκώμενη κλεψιά των εντυπώσεων ,ντυνόμαστε πολύχρωμα να κρύψουμε την αδυναμία του οτι όλοι είμαστε άνθρωποι-γάτες που θέλουμε το ίδιο και αυτό όλοι το ξέρουμε και όλους αυτό μας φοβίζει γιατί πιστεύουμε πως τα επιδιωκόμενα φτάνουν για λίγους και απλούστατα λύσσαμε αυτοί οι λίγοι να είμαστε εμείς...Για να το καταφέρουμε αυτό γινόμαστε ομάδες ανθρώπων γατιών της μιας λήψης παρατεταγμένοι όλοι στην ίδια σειρά , φαινομενικά ήρεμοι ντελικάτοι εξευγενισμένοι και συσπειρωμένοι , μα αν κοιτάξεις καλύτερα έτοιμοι να γρατζουνίσουμε τον διπλανό την κατάλληλη στιγμή για να κερδίσουμε τον επιδιωκώμενο μεζέ,είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι όλοι να μας φορέσουν λουράκια αρκεί να είναι κομψά και καλογυαλισμένα και να μας τα παρουσιάζουν και λίγο ως υπόσχεση λίγης ακόμα εξαγορασμένης ευδαιμονίας..
παιδιά φορέστε τα χριστουγεννιάτικα σκουφάκια σας και είστε σχεδόν έτοιμοι.. οι φόβοι μας?μην τυχόν και δεν πάρω δώρα για τους γύρω μου,μην τυχόν κ δεν μου κάνουν δώρα μην τυχόν κ δεν είμαι κομψός λαμπερός κατά τις εορτές μην τυχόν και δεν είμαι ευτυχισμένος όλα αυτά ξαφνικά μηδέν...Για λίγο, μην ανησυχείτε, θα τα ξαναφτιάξουν τα μαγαζιά ,θα σταματήσουν οι πορείες , θα σταματήσουν τα αφιερώματα και τα αντίο στον Γρηγορόπουλο ,δεν θα σκοτιστούμε για πολύ..Και πάνω από όλα για να μην χρειαστούμε αντικαταθλιπτικά 3ης γενιάς παιδιά_έλληνες_χριστουγεννιάτικα γατάκια αποδεχτείτε το alter ego σας ειναι πλέον πιο γλυκό,πιο καθαρό[τις ακαθαρσίες του τις σκεπάζει να μην βρωμάνε και γλύφεται από το πρωί ως το βράδυ],λιγότερο φοβερό.Μπορεί πλέον και κυκλοφορεί παντού , δεν χρειάζεται να περιορίζεται σε κελάρια , υπόγεια και σκοτάδια από αδυναμία , αντιθέτως απο υπεροχή θα σας οδηγεί εκεί , μιας και έχει μάτια ικανά στην προσαρμογή στο σκοτάδι , κάθε όταν θα κερδίζετε λίγη από την χριστουγεννιάτικη λεία για να απολαύσετε τα αποκτιθέντα μακριά από τους υπόλοιπους διεκδικητές-γατιά και θα κομπάζετε στην αντανάκλαση του ειδώλου σας πάνω στο γυαλισμένο σας λουράκι ...'Ενας μετεξελιγμένος σάτυρος - καλλικάντζαρος του 21ου αιώνα ο άνθρωπος-γάτος του σήμερα πιο αποτελεσματικός απο ποτέ!Αποδεχθείτε το και ξεπεράστε το αν γίνεται παρακαλώ για το καλό σας και για το δικό μου το καλό άλλωστε θέλω όλο τον μεζέ δικό μου!merry christmas!!!
p.s λευτεριά στις γατούλες
p.s2 i thought i saw a pussycat

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

a curious little impala

one impala is travelling through my brain trying to acculturate the world _your world_people..often dazzled by the shines but always it tremples at the very thought of not succeeding to terminate its own journey and satisfy its curiosity and its free spirit.that impala wonders through my brain and sometimes after a long way that it has been travelling forward to a land of promises and truth those lights dazzle it again and the barriers of mine stand up once more cauze i know that if i let it unleashed travelling to there it will start running wild and forever free unstopable draging me with it to magical places i've never been and only few of my kind had stepped before ...a place from where there is no turning back cauze its almost impossible to visit it and if you succed to do so from one point and afterwards your soul becomes even more light and pure than it ever was even when you were a baby and so there is no fracture in your body capable to let again that light breeze of yours and your leader-dragger to come back in theyre initial potition..and how do i have knowledge of this?i don't...i am probably scared of the possibility that in that place,if i ever go..there won't be no one else .. i haven't followed my impala i haven't even let it unleashed and free becauze that would leave me alone to deal with reality.i keep it there,in my head,wondering but crashing every once and a while into barriers,i keep it there to inspire me ,to acculturate me with the world , with the reality[ok_that's an obvious lie cauze even if i wanted so an impala,my impala couldn't help me to do that,in reverse it will drive me after every little wondering in the exile of that that we all call society near to the barriers where i feel the most happy and where i know my friends and all my beloveds want to see me lying]
so one impala's travelling through my brain trying not to acculturate me with the world,trying to indroduce me to my universe its world and i kind of follow it and i couldn't be more proud of that..let me indroduce my impala_