Σήμερα γίνομαι 23 ετών

Γεννήθηκα την τελευταία Πέμπτη του Μάρτη πριν από 23 χρόνια.Είναι πολλά?Είναι λίγα?Δεν ξέρω.Χθες το βράδυ έκλεισα μια ημιαπασχόληση πάνω από το σταθερό μιλώντας με μια πολύ καλή φίλη και για λίγο βιώσαμε ταυτόχρονα αυτό το περίεργο συναίσθημα που σου δημιουργεί η επίγνωση πως σε σχέση με άλλους ανθρώπους στον πλανήτη είσαι τυχερός.Είμαστε δεδομένα τυχερές γιατί είμαστε υγιείς , τόσο εμείς όσο και οι δικοί μας.Χιλιοειπωμένο μα τόσο αληθινό που σου τρυπά την καρδιά κατευθείαν στο κέντρο.Διαλέγουμε συχνά να εντοπίζουμε τις ατυχίες μας με ακρίβεια χιλιοστού μα μάθαμε να παραγνωρίζουμε την τύχη μας.Ίσως γιατί η μαμαδίστικη παραίνεση να σκεφτόμαστε τα φτωχά παιδάκια που δεν έχουν να φάνε κάθε όταν τα μακαρόνια με τον κιμά δεν ικανοποιούσαν τον ουρανίσκο μας , κάποιους μας οδήγησε στο να ξεφεύγουμε από τις τύψεις αρνούμενοι να αντιμετωπίσουμε το γεμάτο πιάτο μπροστά μας.Λίγο αργότερα πεινούσαμε και ζητούσαμε γλυκό και πατατάκια.Τα μακαρόνια μας ήταν πια κρύα και ξέραμε ότι θα μας τα ταϊσουν το βράδυ με το ζόρι.Μέναμε αργά το απόγευμα να παλεύουμε στις μύτες των ποδιών μας να φτάσουμε το ράφι με τις σοκολάτες και νευριάζαμε με αυτό που αργότερα μας αποκαλύφθηκε με το όνομα του.Νόμος του Μέρφι.Μάθαμε να εστιάζουμε στον νόμο του Μέρφι.
Όταν ηρεμώ και το καλοσκέφτομαι λέω πως τα πιο πολλά μου όνειρα τα έχω πραγματοποιήσει.Λέω πως είμαι σχετικά τυχερή.Νιώθω πως βαδίζω στον δρόμο μου.Ξέρω πως αν γινόμουν φωνή να ψιθυρίσω στον έφηβο εαυτό μου τι μου συνέβη ως σήμερα δεν θα με πολυπίστευε.Θα νόμιζε πως του κάνω πλάκα.Όχι πως δεν βίωσα αναποδιές..Αντιθέτως..Ίσως απλά τελικά ως έφηβη να ήμουν πιο απαισιόδοξη για να επιβεβαιώσω με την σειρά μου τον γνωστό κανόνα της ταραγμένης από τις ορμόνες εφηβείας.
Κοιτάω πίσω και οι ομορφότερες των αναμνήσεων κλείνονται σε μαγικά διάφανα μπουκαλάκια και ξετυλίγονται σαν φυσημένος καπνός.Τόσο γρήγορα.Σχεδόν σαν παραμορφωμένα φωτογραφικά ενσταντανέ.Οι ομορφότερες των αναμνήσεων είναι παράδοξες γιατί δεν αφορούν σε ιδέες πραγματοποιημένες , σε αποτελέσματα θριάμβων και αγώνων που ευώδωσαν.Είναι στιγμές , βαρύς αέρας , σύννεφα , φυσαλίδες , μπουρμπουλήθρες , βροχή , δεσμίδες φωτός.Για αυτό τώρα στα 23 μου δεν ξέρω αν είναι πολύ ή λίγο , ξέρω μόνο πως είμαι τυχερή και πως από εδώ και πέρα θα προσπαθήσω να διαλέγω να κοιτάω τις πηγές της ευτυχίας μου κατάματα , πριν αυτές γίνουν αναμνήσεις.