-''Ρώτα με αν σε αγαπώ.''

-''Έλα σε παρακαλώ ρώτα με.''

-''Ωραία...Μ' αγαπάς?''

-''ΌΧΙ.''

28/10

Ένα νέο παιχνίδι για την επέτειο του ΌΧΙ.Φέτος δεν με έπιασε και πολύ το πατριωτικό μου , μάλλον αυτό συνέβη επειδή δεν είδα την υπολοχαγό Νατάσσα και εν γένει δεν είδα ταινίες , δεν είδα ντοκυμαντέρ , δεν διάβασα βιβλία σχετικά με το περίφημο ΌΧΙ και τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.Αυτό θα συνέβη.Δεν σκάω για αυτή μου την αδιαφορία , η ιστορία πάντα πιστεύω θα έχει την δυνατότητα να με συγκινεί και να με διδάσκει όταν το επιλέγω.

Σύνηθες το να έχουμε κολλήματα τα οποία αναμασάμε και τα οποία ουσιαστικά εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε να μας ταράζουν ξανά και ξανά κάθε όταν νιώθουμε το μαζοχιστικό μας ένστικτο να θεριεύει και ευτυχώς η ιστορία μπορεί να παίξει και αυτό τον ρόλο.Δυστυχώς η ''ιστορία'' αυτή μπορεί να τραβήξει μακριά και να εκπέσει σε ένα ατελείωτο και μονότονο δυικό παιχνίδι όπου το άτομο θα χρησιμοποιεί τις ανάγκες του εκείνες της υποταγής και της κυριαρχίας αποκλειστικά με όρους ιστορικούς ενίοτε ειδωμένους μέσα σε ένα ''παγωμένο'' και μονόδιαστατο πλαίσιο κατασκευασμένο φυσικά ως άλλο θεατρικό σκηνικό με στόχο αποκλειστικό την ικανοποίηση των ενστικτων.Τότε , εκεί πάνω στο παιχνίδι της αλληλεπίδρασης του ραγιά του κατατρεγμένου του κακομοίρη με τον Έλληνα τον νικητή τον κυρίαρχο τα τείχη της πανάρχαιης ιστορίας μας μπορούν μην αντέχοντας την λάβα της ψυχής να λιώσουν στο μυαλό και το κομμάτι της παραποιημένης ιστορίας που χρησιμοποιήσαμε ως πεδίο μάχης των σκοτεινών ενστίκτων μας να ξεφύγει προς την πραγματικότητα με ταχύτητα τόση που σβήνει μαζί και κάθε πιθανότητα άλλης κριτικής σκέψης και τότε , εκεί φαντάζει μόνο μια πραγματικότητα δυνατή , η πραγματικότητα του κατατρεγμένου ραγιά και του Έλληνα νικητή_ μόνο που επειδή στο πεδίο της πραγματικότητας εχθρός και υποταγμένος δεν μπορεί πια να είναι ο εαυτός μας ταυτοχρόνως ,αυτός τον οποίο θέλουμε να ταπεινώσουμε και να θεοποιήσουμε , στρεφόμαστε εκεί έξω.Τότε γίνεται πας μη Έλλην βάρβαρος ικανός να μας ταπεινώσει και να μας εξυψώσει , μα φυσικά ανίκανος να μας φτάσει ή να συγχρωτιστεί ως όμοιος μαζί μας , η δράση αποκτά αντίδραση έστω και φαντασιακή και ο κύκλος διαιωνίζεται , κάπως έτσι νομίζω γεννιούνται ομάδες όπως αυτή της Χρυσής Αυγής.Ένα παιχνίδι των ενστίκτων που γίνεται εμμονή , δεν είναι τόσο δύσκολο.Παιχνίδι δύναμης και υποταγής που ξεφεύγει από το τείχος του μυαλού εκεί έξω με την μορφή εμμονής και έχει για όπλο την αμάθεια ή στην καλύτερη των περιπτώσεων την ημιμάθεια.

Φέτος 28/10 το παιχνίδι μου το στρέφω κάπου τελείως διαφορετικά , ακόμη και αν το ημερολόγιο μου ευνοεί τα ιστορικά σαδομαζοχιστικά φαντασιακά ταξίδια.Όχι δεν θα περιπλανηθώ φέτος στο Άουσβιτς παρέα με Εβραίους , δεν θα μου κάνουν πειράματα , δεν είμαι νάνος , μονοζυγωτικός δίδυμος , νεαρή στην αντίσταση , μάνα του Έλληνα στρατιώτη ή παιδί που πεθαίνει από ασιτία.Φέτος 28/10 θέλω να παίξω ένα ερωτικό παιχνίδι γάτας ποντικιού και να παίξω και τους δυο ρόλους.Παράλληλα κάνω μια ευχή , αυτή που κάνω πολύ συχνά πια με ποικίλες αφορμές , να πάψουμε να απορρίπτουμε τα ένστικτα μας αυτά τα οποία μας κάνουν ανθρώπινους και να μάθουμε να τα διοχετεύουμε εκεί έξω ποικιλοτρόπως και κυρίως πριν να είναι αργά , πριν δηλαδή εξελιχθούν σε κάτι το αποτρόπαιο , νομίζω αν το καταφέρουμε αυτό οι αλληλεπιδράσεις μας σε κάθε επίπεδο θα εναρμονιστουν σε έναν εκπληκτικά αρμονικό , συμμετρικό σκοπό.

-''Εσύ με αγαπάς?''

-''ΌΧΙ''

-''ΌΧΙ....?''

-''Καλά......''

p.s Ένα ακόμη παιχνίδι (όπου ''ε'' στην επιστολή του υπάλληλου βάλτε το σήμα του ευρώ,το pc μου αρνήθηκε να συνεργαστεί) ,

Υπάλληλος εταιρείας στέλνει στον διευθυντη του το παρακάτω μήνυμα_

Αγαπητέ κύριε διευθυντά

Σε αυτή τη ζωή τα θέλω μας είναι λίγο ως πολύ γνωστά...Πιστεύω ότι μπορείτε να εκτιμήσετε την προσπάθεια που καταβάλλω εντός της εταιρείας και την καλή πίστη που διατηρώ στα ένστικτα σας.

Πιστεύω ότι αντιληφθήκατε τον τόνο της επιστολής μου και ευελπιστώ στην έγκαιρη απάντηση σας.

Με εκτίμηση

Ελευθέριος

και η απάντηση του διευθυντή_

Αγαπητέ κ.Ελευθέριε

Η εταιρεία βρίσκεται σε μια τρΟΧΙά χαρακτηριστικη των καιρών...Εξωγενείς παράγοντες , ως επικίνδυνες ΟΧΙές καραδοκουν , οι επΟΧΙκές διακυμάνσεις δυσκολεύουν την κατάσταση και η προσπάθεια οφείλει να είναι πολυμετΟΧΙκή.Πιστεύω ότι γίνομαι κατανοητός χωρίς τη δημιουργία ενΟΧΙκών σκέψεων.

ΥΓ.Το Σαββατοκύριακο θα είμαι στο εξΟΧΙκό μου , αν χρειαστείτε κάτι

Με εκτίμηση

Διευθυντής...

Απόσπασμα από την ''Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία'' 24 Οκτωβρίου 2009