τρόποι προσέγγισης

Κάποιος έφτασε στο blog μου πατώντας στο ψαχτήρι του ''πως να προσεγγισεις μια γυναικα απο jedddah'' ..Είμαι σίγουρη πως τον απογοήτευσα.Μα πέρα από την πλάκα της υπόθεσης , ο τύπος μου δημιούργησε μια απορία.Πρόκειται άραγε για κάποιον αθεράπευτο Δον Ζουάν που βάζει στόχο το ακατόρθωτο και το κυνηγά με πάθος , για έναν άνδρα δηλαδή ο οποίος ψάχνει τρόπους για να κατακτήσει μια γυναίκα με καταγωγή από την Τζέντα?Ή έχουμε να κάνουμε με έναν πεζό , καθημερινό τύπο που έκανε λάθος στην πρόθεση που χρησιμοποίησε και ο οποίος έψαχνε στην πραγματικότητα να βρει γυναικεία παρέα όχι ''από'' αλλά ''στην'' Τζέντα?
Θέλω να φαντάζομαι το πρώτο , τι ωραία , ξεχωριστή εικόνα , μα με τραβά σαν μαγνήτης η μορφή ενός αξύριστου ξερακιανού τύπου με κιτρινισμένα από το τσιγάρο ακροδάκτυλα που δουλεύει σε κάποιο πλοίο το οποίο θα μπαρκάρει συντόμως για την Ανατολή.Είναι μοναχικός και σαχλά υπερόπτης , ίσως και λίγο σαδιστής , μα κρύβεται καλά πίσω από την αγάπη του για τους τύπους τους διαμορφωμένους και θεσπισμένους σύμφωνα με την αισθητική της μάνας του.Κάθεται στο παιδικό του δωμάτιο , σε μια καρέκλα γραφείου απέναντι από το έπιπλο με το pc και χτυπά τα δάκτυλα του δίπλα από το σταχτοδοχείο με ανυπομονησία κάθε όταν ξεμένει από μια ροή αποδεκτών σκέψεων.Δηλώνει τελειομανής και δεν είναι κλειστοφοβικός , μάλλον για αγοραφοβικό τον κόβω.Ψάχνει να βρει τον τρόπο να ξεφεύγει για ένα επαρκές χρονικό διάστημα από το υπόλοιπο πλήρωμα κάθε όταν θα προσεγγίζουν κάποιο λιμάνι , αποφεύγοντας την ρετσινιά του απροσάρμοστου μαλάκα , του ομοφυλόφυλου.Θέλει ένα ζευγάρι θηλυκών ποδιών να τον οδηγήσει κάπου προστατευμένα , κάπου μυθικά.Ψάχνει για πιθανούς τρόπους προσέγγισης θηλυκών ,ξεχωριστούς για κάθε λιμάνι.Ψάχνει για ώρες και τελικά μένει να κουνά τα δάκτυλα του νευρικά στο αέρα προσπαθώντας να διώξει το φάντασμα της μοναξιάς του μακριά.Το προτιμά το καράβι , γιατί εκεί οφείλει να είναι μόνος και πάντοτε προσέχει να μην ξεχνά να κρατά μια φωτογραφία ξαδέρφης του στο πορτοφόλι του.Την συστήνει για γκόμενα του στο υπόλοιπο πλήρωμα.Βιάζεται να φύγει από εδώ και έχει σχεδόν έτοιμη την βαλίτσα στην γωνιά του δωματίου του , μπροστά από την ντουλάπα.Οι μέρες κυλούν βασανιστικά αργά και η μόνη του χαρά εδώ στην πατρίδα συνοψίζεται στην ικανοποίηση που αντλεί από τα μούτρα των συγγενών που τον συγχαίρουν για την περιπετειώδη φύση της δουλεας του.
Γιατρέ μου πρέπει να ανησυχώ που πάει ο νους μου στο κακό?Όχι εντάξει , οφείλω να παραδεχτώ πως η λογική μου λέει πως κατά πάσα πιθανότητα πέρασα και δεν ακούμπησα από το ψυχογράφημα του μυστηριώδους επισκέπτη.Κρίμα πάντως.Πολύ θα ήθελα να υπάρχει αυτός ο τρελαμένος από την ανάγκη του για έρωτα και ταξίδια Δον Ζουάν στην εποχή των μέγκαμπιτ.
Ας ελπίσουμε πως ο καθένας από εμάς θα βρει αυτά που γυρεύει στον δρόμο του και για την περίπτωση του μυστηριώδους ανθρώπου που έψαξε να βρει πως θα προσεγγίσει μια γυναίκα από την Τζέντα ας ευχηθούμε να ζήσει μια ερωτική ιστορία πέρα των προσδοκιών του.''Βραδιές μαγικές , νύχτες αραβικές....''Ίσως η disney να δημιούργησε δυνατα πρότυπα και στα μυαλά των ανδρών τελικά..